نکته بعدی و سوال بعدی این است که اگر شناگری در گروه پاسخ نرمال و طبیعی وياگروه پاسخ ضعیف به تمرين قرار گرفت، آیا دیگر نباید از وی انتظار پاسخ عالی به تمرینات را داشت؟
در واقع در هر رشته ورزشی اجزای مختلفی از قبیل،سیستم هوازی
بی هوازی
بیشینه اکسیژن مصرفی
آستانه لاکتات و…. وجود دارند.
همچنین در هر رشته ورزشی بخصوص شنا انواع روش های تمرینی مانند
تمرینات خشکی
انعطافی
مقاومتی
سرعتی – مقاومتی
سرعتی- کمکی
و…. وجود دارد.
بر اساس یافته های این کتاب( مبانی مربیگری شنا2017) اگر شناگری در یکی از سیستم ها و یا اجزای تمرینی پاسخ ضعیف یا متوسط بدهد، نمی توان نتیجه گیری نمود که در تمامی سیستم ها واجزاي دیگر هم ضعیف یا متوسط پاسخ دهد و برعکس اگر شناگری در بخشی از تمرین پاسخ عالی داد، نمی توان انتظار داشت که به سایر بخش ها و اجزاي تمرینی پاسخ بالا دهد.
بنابراین همیشه به ورزشکار انگیزه داده و تشویق کنیم تا با دقت بیشتر و تمرکز بالاتر به تمرین بپردازد وبا شناسایی نقاط قوت و تاکید بر آنها به شناگر کمک کنیم تا به نتایج بهتری دست يابد
با توجه به نمرات افراد گروه در آزمون های ظرفیت هوازی، شنا کردن با سرعت مسابقه و ظرفیت بی هوازی، تقریباً %68 افراد به طور مشابه به برنامه ی تمرینی پاسخ دادند و سرعت طی برخی از بخش های تمرینی به میزان مشابهی بهبود یافت. به طور همزمان، در هر تیم تعداد کمی شناگر وجود دارد که در ادبیات علمی به ” پاسخ دهندگان بالا ” شهرت دارند، زیرا آن ها در طی یک دوره ی تمرینی به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از دیگران پیشرفت می کنند، شناگران دیگری نیز وجود دارند که بهبود خیلی کمتری حاصل می کنند و ” پاسخ دهندگان پایین ” نامیده می شوند.
شباهت در پاسخ های تمرینی افراد یک تیم به گروه خاصی از تمرینات شبیه به همانی است که توسط منحنی زنگوله شکل مشخص گردیده است
آن چه من گفتم، کلی گویی است. با وجود این من معتقدم که میزان پاسخگویی ورزشکاران غیرخویشاوند به یک برنامه ی تمرینی ویژه، خاص نوع تمرین است، اعم از اینکه در شکل تمرینات مهارت هوازی، بی هوازی، سرعت و یا تمرینات انعطاف پذیری و مقاومتی باشد. برای مثال، برخی از افراد پاسخ دهندگان بالایی به تمرینات با وزنه هستند ولی به تمرینات هوازی پاسخ بالایی نمی دهند. برخی از افراد به خوبی به تمرینات بی هوازی پاسخ می دهند اما میزان پیشرفت آن ها هنگام انجام تمرینات هوازی متوسط و یا زیر متوسط می باشد و ساختار ژنتیکی آن ها احتمالاًعامل اصلی میزان پاسخ آن ها به هر یک از انواع تمرینات می باشد. آن چه من گفتم بدین معنا نمی باشد که عملکردهای بالقوه یک ورزشکار کاملاً توسط ساختار ژنتیکی او تعیین می شود، این عملکردها تنها به شدت تحت تأثیر آن قرار دارد. به خاطر داشته باشید که مطالعه ی میراث خانوادگی نشان داد که تقریباً %50 پاسخ یک فرد به تمرین، توسط ساختار ژنتیکی او تعیین می شود. هر یک از ما احتمالاًیک پنجره ی ژنتیکی برای پیشرفت در برخی از اجزای مهارت و عملکرد در ورزشی خاص داریم. پیدا کردن ورزش مناسب و در آن ورزش، برای مثال، شنای رقابتی، نوع شنا و مسافتی که به بهترین شکل مناسب ما می باشد در موفقیت ما بسیار مهم است. هم چنین این پنجره هااحتمالاًاز ورزشکاری به ورزشکار دیگر تداخل و هم پوشانی می کند، به نحوی که کسانی که قادرند نزدیک بالای پنجره ی خود به خاطر سرسختی و افزایش مهارت رقابت کنند، عملکرد بهتری نسبت به ورزشکارانی دارند که از لحاظ ساختار ژنتیکی برتر هستند اما عادات بد تمرینی آن ها موجب می شود که در بخش پایینی پنجره ی ژنتیکی خود رقابت کنند.
هم چنین مایلم خاطر نشان کنم که سن و جنس ورزشکاران نقش زیادی را در پاسخ های تمرینی آن ها، برخلاف آنچه که اکثراً فکر می کنند، ایفا نمی کند. پاسخ های تمرینی مردان و زنان، جوانان، نوجوانان با هر دو جنسیت و بزرگسالان با هر دو جنسیت، خیلی بیشتر مشابه هستند تا اینکه متفاوت باشند.
مترجم: محمد علی پور – سید محمد رضا نجفی – اکبر احمدی – حسین بابایی ساداتی – حمید مسجدی
ویراستار علمی: محمد علی پور – سید محمد رضا نجفی
منبع: کتاب مبانی مربیگری شنا
